jonassen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
jonassen	gejonast
jonasser

Uitspraak

• Geluid:  jonassen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈjonɑsə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• jo·nas·sen

Woordherkomst en -opbouw

• eponiem, afgeleid van  Jonas en  met het achtervoegsel -en, een verwijzing naar de profeet Jonas uit het boek Jona in de Bijbel, in de betekenis van ‘iemand met zijn tweeën horizontaal vasthouden en heen en weer slingeren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1669

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
jonassen	jonaste	gejonast
zwak -t	volledig

Werkwoord

jonassen

1. aan armen en benen heen en weer slingeren

   • We hadden met hem gejonast. 

Synoniemen

• sollen

Gangbaarheid

• Het woord jonassen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jonassen" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
52 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.