interpunctum
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van interpungo.
Zelfstandig naamwoord
interpūnctum o
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | interpūnctum | interpūncta |
| genitief | interpūnctī | interpūnctōrum |
| datief | interpūnctō | interpūnctīs |
| accusatief | interpūnctum | interpūncta |
| vocatief | interpūnctum | interpūncta |
| ablatief | interpūnctō | interpūnctīs |