interpunctio

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van interpungere met het achtervoegsel -io.

Zelfstandig naamwoord

interpūnctiō v

1. scheiding van de woorden door interpunctie

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	interpūnctio	interpūnctiōnēs
genitief	interpūnctiōnis	interpūnctiōnum
datief	interpūnctiōnī	interpūnctiōnibus
accusatief	interpūnctiōnem	interpūnctiōnēs
vocatief	interpūnctio	interpūnctiōnēs
ablatief	interpūnctiōne	interpūnctiōnibus

Verwante begrippen

• interpūnctum