indiscreet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  indiscreet    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪndɪs'kret/

Woordafbreking

• in·dis·creet

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onbescheiden’ voor het eerst aangetroffen in 1480
• van Frans indiscret ; op te vatten als afgeleid van discreet met het ontkennend voorvoegsel in-

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	indiscreet	indiscreter	indiscreetst
verbogen	indiscrete	indiscretere	indiscreetste
partitief	indiscreets	indiscreters	-

Bijvoeglijk naamwoord

indiscreet

1. onbescheiden

   • Het verzoek om een bijdrage te leveren aan deze bundel is eigenlijk heel indiscreet. 

2. ongepast, niet netjes

   • Door de blik van Danaë op het licht van de naderende Zeus te richten, kwam zij volgens Bal in een positie te liggen die haar bevrijdde van indiscreet voyeurisme. 

3. inbreuk makend op vertrouwelijkheid

   • De brief die Otto zo indiscreet had ingezien, was vermoedelijk eveneens afkomstig van zijn tante. 

Afgeleide begrippen

• indiscretie

Vertalingen

    1.   

Engels: meddlesome (en)

Spaans: indiscreto (es)

Gangbaarheid

• Het woord indiscreet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "indiscreet" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.