huiverachtig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  huiverachtig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hui·ver·ach·tig

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van huiveren met het achtervoegsel -achtig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	huiverachtig	huiverachtiger	huiverachtigst
verbogen	huiverachtige	huiverachtigere	huiverachtigste
partitief	huiverachtigs	huiverachtigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

huiverachtig

1. geneigd zijn tot huiveren, huivering verwekkende

   • Het mocht wel een huiverachtig schouwspel genoemd, voor wie in de vallende duisternis deze wagen met de doodskist zag rijden, gevolgd door een vrouw met hoog opgezwollen buik, te paard, en om haar heen zwijgende monniken die brandende toortsen droegen. (Uit: Het Geuzenboek van Louis Paul Boon) 

Synoniemen

• angstig, bang, laf

Gangbaarheid

• Het woord huiverachtig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.