gedragsstoornis
- ge·drags·stoor·nis
- samenstelling van gedrag en stoornis met het invoegsel -s-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | gedragsstoornis | gedragsstoornissen |
verkleinwoord | gedragsstoornisje | gedragsstoornisjes |
de gedragsstoornis v
- (psychologie) structurele afwijking in iemands gedragspatroon, met name gezegd van minderjarigen
- Je spreekt pas van een gedragsstoornis als een kind of adolescent minstens een half jaar aanhoudend opstandig, vijandig en negatief gedrag vertoont.
- gedragscode, gedragslijn, gedragsnorm, gedragspatroon, gedragsprobleem, gedragspsychologie, gedragsregel, gedragstherapeut, gedragstherapie
1. structurele afwijking in iemands gedragspatroon, met name gezegd van minderjarigen.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord gedragsstoornis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.