fijfel

1. bepaald soort kleine dwarsfluit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fijfel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈfɛifəl/

Woordafbreking

• fij·fel

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans fifre

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fijfel	fijfels
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de fijfel v / m

1. (muziek) bepaald soort kleine dwarsfluit, vaak gebruikt bij tamboerkorpsen

   • Uit de deuren, achter de toeschouwers, dus dóór de zaal stroomt het kermisvolk toe: kinderen en gekken met fijfel en trom, gretige verliefden met rammelaars schijven en mirlitons, ouderlingen met triangel en harmonika, kreupelen en zieken op maat van tamboerlinen; papieren linten kruisen de zaal; fanfaremuziek weerklinkt. 

2. (muziek) fluit (in het algemeen)

   • E. is een engel, 't is er een van de velen,
     F. is de fijfel, waarop hij mag spelen. 

Synoniemen

• fijfer

Vertalingen

    1. bepaald soort dwarsfluit   

Duits: Pfeifer (de) m Engels: fife (en)

Frans: fifre (fr) m Spaans: pífano (es) m

Werkwoord

vervoeging van
fijfelen

fijfel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fijfelen
   

   • Ik fijfel. 

2. gebiedende wijs van fijfelen
   

   • Fijfel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fijfelen
   

   • Fijfel je? 

Gangbaarheid

• Het woord fijfel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fijfel" herkend door:

4 %	van de Nederlanders;
6 %	van de Vlamingen.