exploitatiekolonie

  • ex·ploi·ta·tie·ko·lo·nie
enkelvoud meervoud
naamwoord exploitatiekolonie exploitatiekolonies
exploitatiekoloniën
verkleinwoord - -

de exploitatiekoloniev

  1. (aardrijkskunde) (geschiedenis) gebied dat vanuit een ander land wordt bestuurd om mensen in dat andere land rijker te maken
    • Bevolkingskoloniën vestigde men merendeels daar waar de inheemse bevolking gering in aantal was en het klimaat enige overeenkomst vertoonde met het Europese klimaat. Als de inheemse bevolking talrijk was, moest men zich beperken tot het stichten van een exploitatiekolonie. [1]