erkjenne
Noors
Uitspraak
Woordafbreking
- er·kjen·ne
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
- Afleiding van het Noorse werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | erkjenne |
tegenwoordige tijd | erkjenner |
verleden tijd | erkjente |
voltooid deelwoord |
erkjent |
onvoltooid deelwoord |
erkjennende |
lijdende vorm | erkjennes |
gebiedende wijs | erkjenn |
vervoegingsklasse | Klasse 2 zwak |
opmerking |
Werkwoord
erkjenne
- overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
- «Mannen har erkjent å ha hatt to samleier med jenta i 2005.»
- De man heeft toegegeven in 2005 tweemaal seksuele gemeenschap met het meisje gehad te hebben.
- «Mannen har erkjent å ha hatt to samleier med jenta i 2005.»
- overgankelijk begrijpen
- overgankelijk, (filosofie) onderkennen
- overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
Synoniemen
- [1]: innrømme
Antoniemen
Afgeleide begrippen
- [1]: anerkjenne
- [1]: erkjenne seg
- [1]: erkjennelig
- [1]: erkjennelse
Uitdrukkingen en gezegden
- [1]: erkjenne seg skyldig
schuld bekennen
Nynorsk
Uitspraak
Woordafbreking
- er·kjen·ne
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
- Afleiding van het Nynorske werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | erkjenne erkjenna |
tegenwoordige tijd | erkjenner |
verleden tijd | erkjende erkjente |
voltooid deelwoord |
erkjent |
onvoltooid deelwoord |
erkjennande |
lijdende vorm | erkjennast |
gebiedende wijs | erkjenn |
vervoegingsklasse | Klasse 2 zwak |
opmerking |
Werkwoord
erkjenne
- overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
- overgankelijk begrijpen
- overgankelijk, (filosofie) onderkennen
- overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
Synoniemen
- [1]: tilstå
- [1]: vedgå
- [3]: sannkjenne
Afgeleide begrippen
- [1]: anerkjenne
Uitdrukkingen en gezegden
- [1]: erkjenne skylda si
zijn schuld bekennen