Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • er·kjen·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
  • Afleiding van het Noorse werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging
onbepaalde wijs erkjenne
tegenwoordige tijd erkjenner
verleden tijd erkjente
voltooid
deelwoord
erkjent
onvoltooid
deelwoord
erkjennende
lijdende vorm erkjennes
gebiedende wijs erkjenn
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

erkjenne

  1. overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
    «Mannen har erkjent å ha hatt to samleier med jenta i 2005.»
    De man heeft toegegeven in 2005 tweemaal seksuele gemeenschap met het meisje gehad te hebben.
  2. overgankelijk begrijpen
  3. overgankelijk, (filosofie) onderkennen
  4. overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
Synoniemen
Antoniemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • [1]: erkjenne seg skyldig
schuld bekennen


Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • er·kjen·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
  • Afleiding van het Nynorske werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging
onbepaalde wijs erkjenne
erkjenna
tegenwoordige tijd erkjenner
verleden tijd erkjende
erkjente
voltooid
deelwoord
erkjent
onvoltooid
deelwoord
erkjennande
lijdende vorm erkjennast
gebiedende wijs erkjenn
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

erkjenne

  1. overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
  2. overgankelijk begrijpen
  3. overgankelijk, (filosofie) onderkennen
  4. overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • [1]: erkjenne skylda si
zijn schuld bekennen