• on·der·ken·nen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
onderkennen
onderkende
onderkend
zwak -d volledig

onderkennen

  1. overgankelijk bewust worden van iets, beseffen of toegeven dat
    • Het tijdig onderkennen van de ziekte is belangrijk. 
    • Ik onderken het probleem. 
95 % van de Nederlanders;
87 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be