• ei·sen
  • In de betekenis van ‘verlangen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
eisen
eiste
geëist
zwak -t volledig

eisen

  1. overgankelijk zeer dringend vragen, vaak met een sanctie op het niet beantwoorden ervan

deeisenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord eis
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.[3]