• een·ar·mig
  • Samenstellende afleiding van een en arm met het achtervoegsel -ig
stellend
onverbogen eenarmig
verbogen eenarmige
partitief eenarmigs

eenarmig

  1. in het bezit van (slechts) één arm
98 % van de Nederlanders;
96 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be