ditransitief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ditransitief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• di·tran·si·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van transitief met het voorvoegsel di-

	stellend
onverbogen	ditransitief
verbogen	ditransitieve

Bijvoeglijk naamwoord

ditransitief

1. (grammatica) twee voorwerpen dragend die beide in een passieve constructie in een onderwerp omgezet kunnen worden

   • Nederlandse ditransitieve werkwoorden gebruiken 'worden' als het lijdend voorwerp overgaat in een onderwerp en 'krijgen' als het meewerkend voorwerp daarin omgezet wordt. 

Hyperoniemen

• transitief

Verwante begrippen

• lijdend voorwerp
• meewerkend voorwerp
• onderwerp

Vertalingen

    1. twee voorwerpen dragend die beide in een passieve constructie in een onderwerp omgezet kunnen worden   

Engels: ditransitive (en)

Russisch: двупереходный (ru)

Gangbaarheid

• Het woord 'ditransitief' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.