disputeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  disputeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·pu·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘(wetenschappelijk) redetwisten’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• afgeleid van het Franse disputer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
disputeren	disputeerde	gedisputeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

disputeren

1. inergatief (wetenschappelijk) redetwisten

Synoniemen

• strijden, twisten

Afgeleide begrippen

• disputant, disputatie, dispuut

Vertalingen

    1.   

Engels: argue (en), dispute (en) Frans: disputer (fr)

Latijn: disputare (la) Spaans: disputar (es)

Gangbaarheid

• Het woord disputeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "disputeren" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.