dispositief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dispositief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·po·si·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van positief met het voorvoegsel dis-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dispositief	dispositieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het dispositief o

1. (juridisch) beschikking in een vonnis
2. apparaat, systeem of ander ding waarover men kan beschikken om iets te doen of te bereiken

   • Dit dispositief is tegelijkertijd een hamer die toelaat de ramen zonder inspanning te breken, alsmede een mes om zonder kwetsuren de veiligheidsriemen door te snijden 

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	dispositief	dispositiever	dispositiefst
verbogen	dispositieve	dispositievere	dispositiefste
partitief	dispositiefs	dispositievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

dispositief

1. beschikkend

Gangbaarheid

• Het woord dispositief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.