dekonvoluce

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /dɛkɔnvɔlʊtsɛ/

Woordafbreking

• de·kon·vo·lu·ce

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het zelfstandige naamwoord konvoluce met het voorvoegsel de-

Zelfstandig naamwoord

dekonvoluce v

1. (wiskunde) deconvolutie

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	dekonvoluce	dekonvoluce
genitief	dekonvoluce	dekonvolucí
datief	dekonvoluci	dekonvolucím
accusatief	dekonvoluci	dekonvoluce
vocatief	dekonvoluce	dekonvoluce
locatief	dekonvoluci	dekonvolucích
instrumentalis	dekonvolucí	dekonvolucemi

Verwante begrippen

• konvoluční

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.