debbelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  debbelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdɛbələ(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• deb·be·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit debben "tekortschieten" of dabben "wroeten" met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
debbelen	debbelde	gedebbeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

debbelen

1. overgankelijk (spreektaal) door herhaald aanraken bederven
2. ergatief (spreektaal) (pejoratief) zitten peuteren, zitten kauwen

Synoniemen

• [1] verknoeien
• [2] knoeien

Gangbaarheid

• Het woord 'debbelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.