concordaat

Nederlands

concordaat met Servië (1914)

Uitspraak

• Geluid:  concordaat    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·cor·daat

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verdrag (m.n. tussen staat en paus)’ voor het eerst aangetroffen in 1545
• Naamwoord van handeling van concorderen met het achtervoegsel -aat

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	concordaat	concordaten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het concordaat o

1. overeenkomst tussen een staat en de paus over de rechten van de rooms-katholieke kerk in een land

   • Een kleine rol in Wassersteins boek wordt gespeeld door kardinaal Pacelli, de latere paus Pius XII, die in 1933 een concordaat tussen het Vaticaan en Duitsland smeedde, omdat het Vaticaan de nazi’s als laatste redmiddel tegen het goddeloze communisme zag.  
   • De verplichte aanwezigheid van de crucifix in klaslokalen dateert uit de fascistische periode. De regering Mussolini verordonneerde daarover twee decreten (in 1924 en 1928). In 1929 maakten kerk en staat ook financiële en juridische afspraken over hun cohabitatie in Italië. Dankzij dit Concordaat erkende het Vaticaan voor het eerst de staat Italië, die vijftig jaar eerder was ontstaan nadat de paus zijn wereldlijke macht was ontnomen door een coalitie van patriotten onder leiding van Victor Emanuel II, koning van Sardinië.  

Verwante begrippen

• verdrag, pact, verbond

Vertalingen

    1. overeenkomst tussen een staat en de paus over de rechten van de rooms-katholieke kerk in een land   

Engels: concordat (en)

Spaans: concordato (es) m

Gangbaarheid

• Het woord concordaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "concordaat" herkend door:

64 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.