commanditair

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  commanditair    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·man·di·tair

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stil (van vennoot)’ voor het eerst aangetroffen in 1847
• afgeleid van het Franse commanditaire (met het voorvoegsel com-) met het achtervoegsel -air

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	commanditair	commanditairen
verkleinwoord	-	-

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

de commanditair m

1. stille vennoot in een commanditaire vennootschap, commanditaris

	stellend
onverbogen	commanditair
verbogen	commanditaire
partitief	commanditairs

Bijvoeglijk naamwoord

commanditair

1. betrekking hebbend op een of meer commanditarissen

Vertalingen

    1.   

Duits: kommanditär (de) Engels: commendatary (en) Frans: commanditaire (fr)

Spaans: comanditario (es)

Gangbaarheid

• Het woord commanditair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.