celesta
- ce·les·ta
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘toetsinstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1944 [1]
- Uit het Italiaans
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | celesta | celesta's |
verkleinwoord | celestaatje | celestaatjes |
de celesta m
- (muziekinstrument) een slagwerkinstrument met een klavier waarmee metalen staven worden aangeslagen
- Een piano? Nee, dit is een celesta, een soort klokkenspel.
1. slagwerkinstrument met een klavier
- Het woord celesta staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "celesta" herkend door:
52 % | van de Nederlanders; |
46 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "celesta" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be