vibrafoon
- vi·bra·foon
- In de betekenis van ‘slaginstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1934 [1]
- Afkomstig van het Latijnse werkwoord vibrare met het achtervoegsel -foon
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | vibrafoon | vibrafoons |
verkleinwoord | vibrafoontje | vibrafoontjes |
de vibrafoon m
- (muziekinstrument) een muziekinstrument met gestemde metalen stroken (toetsen) die zoals bij pianoklavier zijn gerangschikt, en die met mallets worden aangeslagen. Ronddraaiende klepjes in de resonantiebuizen onder de toetsen geven het instrument de typische vibratotoon
- Wie kent niet het fameuse spel van Lionel Hampton op vibrafoon?
1. marimba met metalen toetsen en vibratosysteem
- Het woord vibrafoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vibrafoon" herkend door:
85 % | van de Nederlanders; |
85 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "vibrafoon" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be