catastrofentheorie

  • ca·tas·tro·fen·the·o·rie
enkelvoud meervoud
naamwoord catastrofentheorie catastrofentheorieën
verkleinwoord catastrofentheorietje catastrofentheorietjes

de catastrofentheoriev

  1. (wiskunde) (filosofie) benaming voor een geheel van wiskundige en filosofische verhandelingen, voornamelijk uit de jaren 1960 en 1970, waarin gepoogd wordt om natuurverschijnselen uit te leggen aan de hand van de classificatie van singulariteiten van differentieerbare functies.