• bur·ger·ar·res·ta·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord burgerarrestatie burgerarrestaties
verkleinwoord - -

de burgerarrestatiev

  1. (juridisch) ingreep waarbij mensen die daarvoor geen speciale bevoegdheid hebben de verdachte van een misdaad vasthouden zodat die kan worden vervolgd
     Hij heeft er nog een schepje bovenop gedaan door de burgers meermaals op te roepen om het recht in eigen handen te nemen. Dat heeft geleid tot een reeks lynchpartijen van vermeende boeven, en tot de burgerarrestatie van buitenlanders.[1]
  1.   Weblink bron
    Gert Van Langendonck
    “Ze sprak Arabisch, dus ze moest een spion zijn” (10 april 2013) op nrc.nl