Brunrotter.
Bruine ratten.
  • brun·rot·te

brunrotte m/v

  1. (knaagdieren) bruine rat, Noorse rat, rioolrat, waterrat, stadsrat
m/v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brunrotte     m: brunrotten
v: brunrotta  
  brunrotter     brunrottene  
genitief   brunrottes     m: brunrottens
v: brunrottas  
  brunrotters     brunrottenes  


  • brun·rot·te

brunrotte v

  1. (knaagdieren) bruine rat, Noorse rat, rioolrat, waterrat, stadsrat
v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brunrotte     brunrotta     brunrotter     brunrottene  
genitief                        
v
bijvormen
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brunrotta         brunrottor     brunrottone  
genitief