En kloakkrotte.
Een rioolrat.
  • klo·akk·rot·te
Naar frequentie > 50000
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kloakkrotte     m: kloakkrotten
v: kloakkrotta  
  kloakkrotter     kloakkrottene  
genitief   kloakkrottes     m: kloakkrottens
v: kloakkrottas  
  kloakkrotters     kloakkrottenes  

kloakkrotte m / v

  1. (knaagdieren) bruine rat, Noorse rat, rioolrat, stadsrat, waterrat
  2. rioolrat (rat die de riolen bewoont)
  3. een doerak in een grote stad, een boef in de moeras van een grote stad


  • klo·akk·rot·te
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kloakkrotte     kloakkrotta     kloakkrotter     kloakkrottene  

kloakkrotte v

  1. (knaagdieren) bruine rat, Noorse rat, rioolrat, stadsrat, waterrat
  2. rioolrat (rat die de riolen bewoont)
  3. een doerak in een grote stad, een boef in de moeras van een grote stad