bewijsstuk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bewijsstuk    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·wijs·stuk

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  bewijs  en  stuk 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bewijsstuk	bewijsstukken
verkleinwoord	bewijsstukje	bewijsstukjes

Zelfstandig naamwoord

bewijsstuk o

1. (juridisch) iets dat men kan gebruiken om aan te tonen dat een bewering juist is

   • De politie vond vele bewijsstukken die duiden op moord. 

   ▸ Ze hield de plastic tas met daarin het bewijsstuk pontificaal omhoog.

Vertalingen

    1. een stuk waarin iets als waar wordt gesteld   

Duits: Beweisstück (de) o, Beleg (de) m Engels: evidence (en), proof (en)

Frans: justificatif (fr) m, document justificatif (fr) m Spaans: prueba (es) v, comprobante (es) m

Gangbaarheid

• Het woord bewijsstuk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bewijsstuk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.