• bein·vei
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   beinvei     beinveien     beinveier     beinveiene  
genitief   beinveis     beinveiens     beinveiers     beinveienes  

beinvei, m

  1. (verkeer) langs een afgekorte weg, een kortere weg
    «Gåfolket tar en beinvei før de treffer på samme skogsveien.»
    De voetgangers nemen een kortere weg voordat ze dezelfde bosweg inslaan.
  2. (figuurlijk) een kortere weg