Het oratorium heet Maria, met in het programmaboekje de teksten. Psalmen, delen van een Vespers, hymnen van Romanos de Melode. Ze hebben allen betrekking op de Moeder van God – in de eerste helft draait het om de Annunciatie, in de tweede helft om de kruisdood van haar Zoon. Je zou kunnen zeggen dat Tsoupaki twee keer naar een bevalling toewerkt – eerst de geboorte van Jezus, daarna Zijn zelfgezochte dood, die voor Maria opnieuw een barenswee inhoudt.[2]
(figuurlijk) problemen bij het opstarten van iets nieuws
Tegelijkertijd zijn in de geschiedenis van Jeruzalem lange perioden geweest van pacificatie en compromissen. Blijkbaar was het in bepaalde tijdvakken wél mogelijk om tot vreedzame coëxistentie te komen. Sommigen zien de huidige geweldsexplosie als een langgerekte, pijnlijke barenswee van een nieuw tijdperk. Hieronder worden enkele denkrichtingen verkend die mogelijk perspectief bieden voor een uitweg uit de spiraal van geweld. Het zijn bouwstenen, voor een deel geïnspireerd door het verleden, voor een deel aansluitend bij moderne ontwikkelingen, welke nadere doordenking en uitwerking verdienen.[3]