bètalactamantibioticum

  • bè·ta·lac·tam·an·ti·bio·ti·cum
enkelvoud meervoud
naamwoord bètalactamantibioticum bètalactamantibiotica
verkleinwoord - -

het bètalactamantibioticumo

  1. (biochemie) (medisch) stof uit een groep van antimicrobiële middelen die een β-lactamgroep bevatten en bacteriën doden door de productie van celwandcomponenten te remmen of stoppen
    • Penicilline is verreweg het bekendste bètalactamantibioticum. 
  • Als het nodig is om verwarring over de opbouw van het woord te voorkomen, kan volgens de toelichting bij spellingregel 6.C ook de schrijfwijze met een koppelteken worden gebruikt: bètalactam-antibioticum.
  1. Everdingen, J. van & A. van den Eerenbeemt (eds.)
    Pinkhof Geneeskundig woordenboek 12e druk (2012) Bohn Stafleu van Loghum, Houten; ISBN 978 90 313 9121 9