• bær·hage
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bærhage     bærhagen     bærhager     bærhagene  
genitief   bærhages     bærhagens     bærhagers     bærhagenes  

bærhage, m

  1. (bouwkunde), (tuinbouw) bessentuin, een tuin of een deel van een tuin waar bessen worden verbouwd
    «Komposten er godt egnet til innblanding i jord og tillaging av bærhage
    Compost is zeer geschikt om door de grond te mengen en een bessentuin voor te bereiden.


  • bær·hage
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bærhage     bærhagen     bærhagar     bærhagane  

bærhage, m

  1. (tuinbouw) bessentuin, een tuin of een deel van een tuin waar bessen worden verbouwd