alleenspraak
- al·leen·spraak
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | alleenspraak | alleenspraken |
verkleinwoord |
- een tekst die door één persoon wordt uitgesproken
- Wij moeten de heilige dichter hier zien in deze moedeloze, verdrietige, doch tegelijk dwaze alleenspraak, staande buiten Gods heiligdom en tot zichzelf sprekende: Hoe is het mogelijk, die voorspoed van de goddelozen? [2]
- 'Het boek kan nog het best omschreven worden als het sublieme gezeur van een groot stilist: Jeroen Brouwers verheft het gekanker van een bejaarde tot een litanie met een heel eigen muzikaliteit. 'Bittere bloemen' is een boek waarin met mededogen, maar ook meedogenloos, het verval van elke mens wordt geschetst. Een sardonische alleenspraak van de ouderdom is het resultaat. [3]
- Het woord alleenspraak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "alleenspraak" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
95 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Reformatorisch Dagblad 04-05-2010 Onbegrijpelijk
- ↑ Het Parool 29 AUGUSTUS 2011 Jeroen Brouwers wint Literatuurprijs van de Vlaamse provincies
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be