afslachten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afslachten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɑfslɑxtə(n) / (3 lettergrepen)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
afslachten	afslachtend
afslachting	afgeslacht

Woordafbreking

• af·slach·ten

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  slachten ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afslachten	slachtte af	afgeslacht
zwak -t	volledig

Werkwoord

afslachten

1. overgankelijk een populatie door slachting drastisch in aantal verminderen

   • Een deel van de veestapel moest afgeslacht worden om de besmettelijke ziekte in te dammen. 

2. overgankelijk een massamoord aanrichten

   • In feite is dit misschien een pervers gevolg van de aankondiging van de wapenstilstand. Ze hadden zo veel te verduren gehad dat ze bij de gedachte dat de oorlog zo zou eindigen, met zo veel maten dood en zo veel vijanden in leven, bijna niet konden wachten om een bloedbad aan te richten en er eens en voor al een eind aan te maken. Ze zouden iedereen afslachten.  

   ▸ De Engelsen en hun geallieerden hadden honderdduizenden Afrikanen afgeslacht, hun eigen en die van de vijand, ze waren de meest meedogenloze menselijke beesten van de aarde.

Afgeleide begrippen

• afslachting

Vertalingen

    1.   

Engels: cull (en)

Gangbaarheid

• Het woord afslachten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afslachten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.