• Schlid·de
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Schlidde der Schlidde Schlidde die Schlidde
datief me Schlidde em Schlidde Schlidde de Schlidde
accusatief en Schlidde der Schlidde Schlidde die Schlidde

Schlidde, m

  1. slee
    «Ich bin ready fer Spuckowed un Danksgewwe, net ready Schnee zu schaufle un Schlidde zu faahre.»
    Ik ben klaar voor de spookachtige avond en dankzegging, maar niet voor het scheppen van sneeuw en slee te rijden.