• Nieuw-Ca·le·do·nië

Nieuw-Caledonië

  1. (toponiem: land) een Frans overzees gebiedsdeel dat bestaat uit het hoofdeiland, dat ook Nieuw-Caledonië wordt genoemd, de Loyaliteitseilanden, waarvan Maré, Lifou en Ouvéa de belangrijkste zijn, en een aantal kleinere eilanden