König

Duits

Uitspraak

• Geluid:  König    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkøːnɪç/

Woordafbreking

• Kö·nig

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord via Middelhoogduits künic / künec van Oudhoogduits kunig / kuning

Zelfstandig naamwoord

König m

1. (regering) koning
2. (schaak) koning
3. (kaartspel) koning

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	König	Könige
genitief	Königs Königes	Könige
datief	König Könige	Königen
accusatief	König	Könige

Verwante begrippen

• mannelijke vorm van Königin