Danimarka
Denemarken

Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken


  • Da·ni·mar·ka
enkelvoud meervoud
nominatief   Danimarka     -  
genitief   Danimarka'nın     -  
datief   Danimarka'ya     -  
accusatief   Danimarka'yı     -  
locatief   Danimarka'da     -  
ablatief   Danimarka'dan     -  

Danimarka

  1. (toponiem: land) Denemarken
Landen in Europa in het Turks

AlmanyaAndorraArnavutlukAvusturyaAzerbaycanBelçikaBeyaz RusyaBirleşik KrallıkBosna HersekBulgaristanÇek CumhuriyetiDanimarkaErmenistanEstonyaFinlandiyaFransaGürcistanİrlandaİspanyaİsveçİsviçreİtalyaİzlandaHırvatistanHollandaKaradağKazakistanLetonyaLihtenştaynLitvanyaLüksemburgMacaristanMakedonyaMaltaMoldovaMonakoNorveçPolonyaPortekizRomanyaRusyaSan MarinoSırbistanSlovakyaSlovenyaTürkiyeUkraynaVatikanYunanistan