Briggel
- Brig·gel
m | enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Briggel | der Briggel | Briggel | die Briggel |
datief | me Briggel | em Briggel | Briggel | de Briggel |
accusatief | en Briggel | der Briggel | Briggel | die Briggel |
Briggel, m
- [2]: Briggelhols ww , o
- [1]: Briggel schmeisse
m | enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) |
---|---|---|---|---|
nominatief | - | - | Briggel | die Briggel |
datief | - | - | Briggel | de Briggel |
accusatief | - | - | Briggel | die Briggel |
Briggel, m (geen enkelvoud, plurale tantum)
- briggele ww
- Briggelsupp ww , v