-itus
-ĭtus
- vormt het (passieve) voltooid deelwoord van een werkwoord van de 2e conjugatie.
- «monēre → monĭtus»
- waarschuwen → gewaarschuwd (zijnde)
- «verēri → verĭtus»
- vrezen → gevreesd
- «monēre → monĭtus»
- zelfstandig gebruik van dit naamwoord.
- «abire → ăbĭtus»
- vertrekken, weggaan → vertrek, uitgang
- «abire → ăbĭtus»
Ad 1
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | -ĭtus | -ĭta | -ĭtum | -ĭtī | -ĭtae | -ĭta |
genitief | -ĭtī | -ĭtae | -ĭtī | -ĭtōrum | -ĭtārum | -ĭtōrum |
datief | -ĭtō | -ĭtae | -ĭtō | -ĭtīs | -ĭtīs | -ĭtīs |
accusatief | -ĭtum | -ĭtam | -ĭtum | -ĭtōs | -ĭtās | -ĭta |
ablatief | -ĭtō | -ĭtā | -ĭtō | -ĭtīs | -ĭtīs | -ĭtīs |
vocatief | -ĭte | -ĭta | -ĭtum | -ĭtī | -ĭtae | -ĭta |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): -ĭtior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): -ĭtissimus |
Ad 2
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | -ĭtus | -ĭtūs |
genitief | -ĭtūs | -ĭtuum |
datief | -ĭtuī (-ĭtū) | -ĭtibus |
accusatief | -ĭtum | -ĭtūs |
vocatief | -ĭtus | -ĭtūs |
ablatief | -ĭtū | -ĭtibus |