zahrnout
- za·hr·nout
zahrnout perfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | zahrnu | zahrneme | |
tweede persoon | informeel | zahrneš | zahrnete |
formeel | zahrnete | ||
derde persoon | zahrne | zahrnou |
- Oude schrijfwijze: zahrnouti perfectief
zahrnout perfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | zahrnu | zahrneme | |
tweede persoon | informeel | zahrneš | zahrnete |
formeel | zahrnete | ||
derde persoon | zahrne | zahrnou |