wich
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ˈwɪx/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van Oudlimburgs Wich.
Zelfstandig naamwoord
wich o
- (Hooglimburgs) (zeldzaam) gewicht
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | wich | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |
| genitief | wichs | - | wichskes | - | wichter | - | wichskes | - |
| locatief | wichtes | - | wichteske | - | wichtese | - | wichteskes | - |
| datief | wichte | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |
| accusatief | wich | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |
Uitspraak
- IPA: /ˈʍɪx/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van Oudlimburgs Chwich.
Zelfstandig naamwoord
wich o
- (Hooglimburgs) kind, wicht
- (Hooglimburgs) (verouderd) wezen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | wich | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |
| genitief | wichs | - | wichskes | - | wichter | - | wichskes | - |
| locatief | wichtes | - | wichteske | - | wichtese | - | wichteskes | - |
| datief | wichte | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |
| accusatief | wich | - | wichske | - | wichter | - | wichskes | - |