werra
Latijn
Woordafbreking
- wer·ra
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Germaans.
Zelfstandig naamwoord
werra v
- (Middeleeuws Latijn) verwarring, oorlog
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | werra | werrae |
| genitief | werrae | werrārum |
| datief | werrae | werrīs |
| accusatief | werram | werrās |
| ablatief | werrā | werrīs |
| vocatief | werra | werrae |