wegteken
- weg·te·ken
- samenstelling van weg en teken
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | wegteken | wegtekens |
verkleinwoord | wegtekentje | wegtekentjes |
het wegteken o
- steen of bord langs een weg waarop aangegeven is in welke richting een bepaalde plaats ligt en vaak hoe ver het is
- Somtijds kwamen zij op ontblote groene velden waar de wegtekens en heuvels boven de sneeuw met eerdestof bedekt waren.
1. steen of bord langs een weg waarop aangegeven is in welke richting een bepaalde plaats ligt en vaak hoe ver het is
- Het woord 'wegteken' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.