wegwijzer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wegwijzer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• weg·wij·zer

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  weg  en  wijzer 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wegwijzer	wegwijzers
verkleinwoord	wegwijzertje	wegwijzertjes

Zelfstandig naamwoord

de wegwijzer m

1. Bord langs de weg dat de richting aangeeft waarheen je moet rijden.

   • Het verkeerd draaien van wegwijzers was een verzetsdaad in de Tweede-Wereldoorlog. 

Bijvoeglijk naamwoord

wegwijzer

1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van wegwijs

Gangbaarheid

• Het woord wegwijzer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wegwijzer" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.