• weg·kwij·nen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wegkwijnen
kwijnde weg
weggekwijnd
zwak -d volledig

wegkwijnen

  1. ergatief fysiek in steeds minder goede staat komen te verkeren
    • Door de slopende ziekte zag je hem zienderogen wegkwijnen. 
98 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be