weet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  weet    (hulp, bestand)
• IPA: / wet / (1 lettergreep); /ʋet/

Woordafbreking

• weet

Woordherkomst en -opbouw

• zn: naamwoord van handeling van  weten ww 
• ww:  weten ww  zonder de uitgang -en

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	weet
verkleinwoord	weetje	weetjes

Zelfstandig naamwoord

de weet v / m

1. daad van het weten, wetenschap, kennis

   • Ik dat wel aan de weet komen. 
   • Hij weet zijn weetje wel. 

2. arch.: een mededeling, aankondiging

   • Hij is met eene openbare weet aan de stadpoorten ingedaagd. (1811) . 

Werkwoord

vervoeging van
weten

weet

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van weten
2. gebiedende wijs van weten

   ▸ ’Wie weet er een mop?’ riep een aarzelende stem. Een voor een begonnen we grappen en verhalen met elkaar te delen om de moed erin te houden.

vervoeging van
wijten

weet

1. enkelvoud verleden tijd van wijten
   

   • Ik weet. 
     
   • Jij weet. 
     
   • Hij, zij, het weet. 
   • Producent Endemol weet het gebrek aan tv-kijkers aan de online streams die wél goed werden bekeken. 

Anagrammen

• twee

Gangbaarheid

• Het woord weet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weet" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Fries

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	weet	-
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

weet g

1. (graan) tarwe

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /weːt/ (Etsbergs)

Persoonlijk voornaamwoord

weet

1. (zeldzaam en in ongebruik) nominatief tweevoud van ich