wantaal

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wantaal    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɑntal / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• wan·taal

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands wantale, samenstelling van  wan bn  en  taal zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wantaal	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de wantaal v / m

1. (pejoratief) uitspraak of tekst met een of meer ernstige taalfouten of nodeloos gebruik van vreemde woorden

   • Hij is bijna dag en nacht met het Nederlands bezig en leest sinds twee jaar op verzoek van de regering zelfs de Troonrede na op wantaal. Hoofdschuddend: „Nederlanders zijn zo no[n]chalant met hun woorden. Iedere term uit het buitenland wordt met graagte omarmd. We doen nauwelijks moeite om een Nederlands alternatief te vinden. (…)" 
   • Ook voor andere wantaal dan de germanismen is hij streng. 
   • Er is zoveel uitgesproken wantaal, waar kennelijk niemand iets aan opvalt. Wat vindt u van het regelmatig in de kranten staande „Verkeer eist… levens", of „Ongeval eist leven". 

2. (juridisch) (verouderd) onjuiste formulering of verschrijving
3. (verouderd) uitspraak of tekst met grove beledigingen

   • Na veel moeite slaagden de mannen er in, den „klimmer", die schold op het „kapitaal" en allerlei wantaal uitsloeg, te overmeesteren en te binden. 

Gangbaarheid

• Het woord wantaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wantaal" herkend door:

57 %	van de Nederlanders;
56 %	van de Vlamingen.