vierhonderdentwintig

       
0 4 2 0
vierhonderdentwintig,
op een abacus
  • vier·hon·derd·en·twin·tig

vierhonderdentwintig

  1. "420", langere vorm van vierhonderdtwintig, vierhonderd plus twintig
    1. om een hoeveelheid aan te geven
      • De inzameling heeft vierhonderdentwintig euro en vijftig cent opgebracht. 
    2. om een plaats in een volgorde aan te geven
      • De hoofdprijs van de verloting valt op lot vierhonderdentwintig. 
  • vierhonderdtwintig (deze kortere vorm is de gangbare vorm, het langere "vierhonderdentwintig" wordt zelden gebruikt)[1] [2]

rangtelwoord

hooftelwoord samengesteld met "vierhonderdentwintig" ht als linkerdeel

  1.   Weblink bron
    W. Haeseryn e.a.
    “7.2.1.1 Bepaalde hoofdtelwoorden, onder 2” (januari 2019) op e-ans.ivdnt.org (Algemene Nederlandse Spraakkunst)
  2.   Weblink bron “Tweeduizend zes / tweeduizend en zes” op taaladvies.net (Nederlandse Taalunie)