Nederlands

 
verstuiver
Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·stui·ver
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord verstuiver verstuivers
verkleinwoord verstuivertje verstuivertjes

Zelfstandig naamwoord

de verstuiverm

  1. apparaat waarmee je een vloeistof kunt verstuiven of vernevelen in de lucht
    • Verstuivers van dieselmotoren die vroegtijdig moeten worden vervangen, komen eveneens vaker dan gemiddeld voor.[2] 
    • Minimaal 20 meisjes op een middelbare school in Afghanistan zijn zondag flauwgevallen doordat ze vermoedelijk chemische stoffen hebben ingeademd die werden verspreid via een verstuiver. Wie hier achter zit, is onbekend.[3] 
Synoniemen
Hyponiemen
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. de Telegraaf FRANK BUMA 08 nov. 2015
  3. de Telegraaf 02 jun. 2013