verongelukken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verongelukken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·on·ge·luk·ken

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van ongeluk met het voorvoegsel ver-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verongelukken	verongelukte	verongelukt
zwak -t	volledig

Werkwoord

verongelukken

1. ergatief bij (tot personen) een ongeluk om het leven komen

   • Hij is op weg in de Alpen verongelukt. 

   ▸ Elk jaar verongelukken er gemiddeld 3 hikers op de PCT.

2. (figuurlijk) mislukken, niet goed terechtkomen

   «Je kan wel zeggen dat hij verongelukt is.»

   Hij heeft niets bereikt van wat hij beoogde.

3. (tot vervoermiddelen) onbruikbaar worden door ongeluk

   • Bij een kettingbotsing zijn gisteravond tien auto’s verongelukt. 

Synoniemen

• [1] omkomen

Opmerkingen

• [1] een ongeluk hebben.

een persoon is aangereden, maar leeft nog.

Vertalingen

    1. bij een ongeluk om het leven komen   

Duits: tödlich verunglücken (en) Engels: die in a crash (en)

Spaans: perecer (es), accidentarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord verongelukken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verongelukken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.