vernielen
- ver·nie·len
- In de betekenis van ‘stukmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1329 [1]
- afgeleid van het Middelnederlandse niel met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
vernielen |
vernielde |
vernield |
zwak -d | volledig |
vernielen
- overgankelijk grondig kapotmaken
- De dronken bende vernielde alles wat hun voor de voeten kwam.
- Het woord vernielen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vernielen" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "vernielen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ vernielen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be